by TotalWar.ORG.PLKról Louen Leoncoeur:
Louen Leoncoeur to Król Bretonnii i książę Couronne, a zarazem jeden z najlepszych władców, jakiego w ogóle Bretonnia miała od czasów Gillesa. Skąd przydomek „Leoncoeur”? Otóż w wielu bitwach walczył niczym lew, odważnie i nieustępliwie. Gdy był młodym księciem, Louen wyruszył na zadanie Graala, po wielu latach wędrówki w końcu udało mu się znaleźć Graala. Krótko po tym postanowił walczyć o tron Bretonnii, co podpierając zwycięską wyprawą po relikt Pani przeważyło szalę na stronę Louena. Przy koronacji obecna była Morgiana Le Fay, która osobiście nałożyła koronę królewską na głowę księcia. Natychmiast po uzyskaniu władzy postanowił odzyskać i przebudować Mousillon – miasto to upadło po Aferze Fałszywego Graala i ataku Czerwonej Ospy, wywołanej przez Skavenów. Rozpoczął wobec Mousillonu Błędną Wojnę, która trwała długo. Poza tym jednak problem stanowili Skaveni, łasi na Brionne i Bordeleaux. W sprawach wewnętrznych kraju sprawuje władzę sprawiedliwie, stoi na straży prawa, lecz nie pozwala na jego nadużywanie w imię osobistych ambicji możnowładców. Największym jego sukcesem jednak były reformy władzy – zakazał bowiem karania za słowa wypowiedziane na królewskiej audiencji, chyba, że obrażają autorytet władcy.
Ekwipunek Króla Louena:
Korona Bretonnii
Złota Korona Bretonnii była pobłogosławiona przez Panią Jeziora przed nałożeniem jej na głowę pierwszego Króla Bretonnii. Korona ma magiczną zdolność wzmacniania charakteru osoby dzierżącej ją.
Pancerz Blasku
Oślepiający blask wydobywający się z wypolerowanych płyt pancerza powoduje, iż ciężko jest podczas walki patrzeć na posiadacza.
Lanca Lwa
Gdy król wyrusza na wojnę, dzierży Lancę Lwa, potężną broń-relikwię, używaną przez wielu władców Bretonnii na przestrzeni wieków.
Kamizelka Królów
To był bardzo zły wiek dla Bretonnii – Król Louis Odważny poległ w boju przeciw stworom Chaosu, które wylądowały w Couronne od strony wybrzeża Morza Szponów. Mnóstwo osad wokół Couronne zostało spalonych, mieszkańcy ginęli masowo w mordach urządzanych przez sługi Kharana. W tej czarnej godzinie dla królestwa młoda służka Pani de Guerre wędrowała przez jedną z osad w odległym Lyonesse. Napotkała tam pewną kobietę w białej szacie z kielichem Graala w ręku – Panią Jeziora. Rzekła do młodej dziewczyny „Repanse, Repanse, oczyść kraj z tych niehonorowych wrogów, którzy obrażają mnie swą obecnością”.
Repanse nie miała wtedy więcej niż siedemnaście lat, była pokorną, jak i bardzo religijną kobietą. Natchniona wizją Pani Repanse przywdziała zbroję, którą zdjęła z pobliskiego martwego rycerza i chwyciła lejce przerażonego konia. Z relikwiarza, znajdującego się w spustoszonej kapliczki Graala, wyciągnęła ostrze. Wydarła wiszący na murze gobelin, po czym przymocowała go do swojej lancy i ruszyła dalej, by zebrać przy sobie rycerzy z Lyonesse.
Gdy uciekający rycerze zauważyli samotną dziewkę dzielnie wyruszającą na wojnę przeciwko grożącym jej ojczyźnie sługom Chaosu, bęz wątpienia sprzyjającą jej Panią Jeziora, postanowili wyruszyć wraz z nią na wroga i zginąć, albo zwyciężyć. Gdy wały Couronne pękały pod naporem taranów Lorda Chaosu, pojawiła się nowa armia Bretończyków pod wodzą Repanse. Ułożeni w szyku lancy na czele z Repanse uderzyli niczym burza na hordy demonów i wojowników Chaosu. Przedzierali się wprost do samego Lorda Kharana, którego wyzwała na pojedynek.
Gdy podniósł swój wielki miecz ponad swe wykrzywione oblicze, momentalnie oślepiła go promienna aura Repanse i wykorzystując ten fakt ścięła mu głowę jednym celnym uderzeniem miecza.
Couronne ocalono, nowy król Louis Młody przywitał Repanse z wszelkimi honorami, a nawet ofiarował jej w posiadanie diukostwo Lyonesse.
Przedmioty Repanse:
Sztandar Fleur de Lys
Sztandar ten został zabrany z tej samej kapliczki Graala, gdzie Repanse znalazła Miecz Lyonesse. Dotyk Pani sprawił, iż sztandar ten odbija się oślepiającym blaskiem do teraz od tego pamiętnego dnia.
Miecz Lyonesse
Pani Jeziora skierowała Repanse do kapliczki Graala, gdzie zdobyła te starożytne ostrze – miecz wykuty dla najpobożniejszych i najbardziej honorowych rycerzy starych czasów. Pani dobrze poprowadziła Repanse, bowiem ta broń miała potężną moc, zdolną złamać wrogą magię.
W prostej linii jest potomkiem Gillesa Bretończyka, lecz pozostaje absolutnie posłuszny aktualnemu władcy – Królowi Louenowi Leoncoeurowi. Nie żywi ambicji wobec tronu, ba, męczy go nawet sprawowany urząd książęcy, stąd wyznacza swych zarządców – namiestnika, sędziego itd. Lecz pomimo tego w księstwie wcale lepiej nie jest, stałe kłótnie i spiski powodują, że Bohemond musi dokonywać zmian w zarządzie księstwa.
Wierzchowiec Bohemonda: Opancerzony Bretoński Rumak
Przedmioty Bohemonda:
Tarcza Bohemonda
Gdy Bohemond ukończył swe zadanie, Pani Jeziora kazała mu zmyć smoczą krew ze swojej tarczy. Wody świętego jeziora oczyściły tarczę i napełniły ją magią.
Buława Bestii z Bastonne
Olbrzymia buława Bohemonda jest niesamowitą bronią, wzmacniana magią jest nawet mocniejsza od żelaza. Trzonek został wystrugany z kości udowej Smoka, którego zabił Bohemond, a bulwiasta głowica została wykonana z meteorytowego żelaza przez krasnoludzkich Kowali Run.
Jest władcą mądrym i walecznym, ale jednocześnie nieszczęśliwym. Wie, że jego życie na ziemskim padole się powoli kończy, a kwestia sukcesji nadal pozostaje nierozstrzygnięta. Pochował w swoim życiu już trzech swoich synów, a czwarty zaginął. Najstaszy syn umarł od ran odniesionych w zwycięskim boju z upiorem, który zebrał armię w celu podbicia Quenelles. Drugi syn poegł w boju z nieumarłymi Kemmlera, a trzeci umarł od uzależnienia od wina. Einhard, najmłodszy z synów Tankreda, ruszył na wyprawę rycerską, by odnaleźć Graala. Od dnia rozpoczęcia próby słuch o nim zaginął. Minęło już ponad 10 lat, od kiedy Einhard zniknął, a Tankred obawia się, że jeśli jego pierworodny syn się nie odnajdzie, może czekać go oddanie władzy któremuś ze swych krewnych. Wciąż jednak wierzy, że Einhard wróci i okaże się godny tronu Quenelles.
W przeciwieństwie do innych władców Bretonnii, Tankred używa dwóch tytułów – władcy Quenelles i władcy Cuileux. Od ponad dwóch tysięcy lat, a więc od upadku Cuileux, każdy władca Quenelles używa dwóch tytułów, by podkreślić rangę księstwa. Okazuje on zatem szacunek poległym bohaterom i oddaje cześć ich pamięci.
Przedmioty Tancreda:
Ostrze Couronne
Gdy Tancred zobowiązał się odnaleźć i zabić Heinricha Kemmlera, król dał mu potężne ostrze. Ta starożytna broń została znaleziona w dawno zrujnowanej kaplicy w Couronne nieosłoniętej podczas odbudowy zachodniej wieży królewskiego zamku. Broń ta została niewątpliwie wykuta podczas zmagań z hordami Settry, który nękał te ziemie w Mrocznych Wiekach Bretonnii.
Błogosławiony wywar
Tancred nosi fiolkę z wodą ze świętego jeziora, gdzie Pani dała mu wizję Graala.
Tarcza Graala
To starożytne dziedzictwo należy do diuka Quenelles, gdyż jego sławne moce działają skutecznie przeciwko nieumarłym.
Po dwóch latach Armand odłożył kopię i wyruszył na poszukiwanie Graala. Podróżował samotnie i potajemnie, w końcu udało mu się to i wrócił do króla jako Rycerz Graala. Został przez Louena mianowany Chorążym Bretonnii.
Jednak trzy lata temu zmarł brat Armanda i nasz bohater objął po nim władzę. Choć Armand stara się zaprowadzić porządek w Akwitanii, idzie mu to ciężko, a nawet niekiedy sam przypadkowo dolewał oliwy do ognia.Przedmioty Armanda:
Sztandar Pani Jeziora
Ten sztandar Armand zdobył dzięki zwycięstwu w Turnieju Rycerskim w Couronne. Pokonał on bowiem wszystkich rywali.
Książę zawsze pragnął wyruszyć na poszukiwanie Graala, lecz odziedziczył tron w bardzo młodym wieku, gdy był jeszcze błędnym rycerzem. Był przekonany, że nie ma osoby, która byłaby w stanie zastąpić go na tronie Bordeleaux. Co prawda Fredemund – najstarszy syn Alberyka – mógłby być dobrym i sprawiedliwym regentem na czas wyprawy, ale on sam niedawno wyruszył na poszukiwanie Graala. Wraz z upływem czasu książę coraz bardziej myśli o tym, by wyznaczyć namiestnika i wyruszyć samemu na najświętszą ze wszystkich rycerskich wypraw.
Odo był jednym z wielu bretońskich rycerzy, którzy wyruszyli na wojnę z Arabią i Sułtanem Jaffarem. Brał udział w wyparciu Arabian z Estalii i w kontrofensywie na ziemie sułtanatu. Odo wyzywał największych czempionów Arabii do pojedynku, gdzie ich zabijał. W końcu doszło do spotkania z Sulimanem, nie znającym strachu wojownikiem z Arabii. Walka z nim trwała długo i gdy Odo w końcu wygrał… po prostu go oszczędził. Uznał, że walczył jak prawdziwy wojownik. Z czasem stali się przyjaciółmi. Odo wrócił więc z krucjaty z nowym towarzyszem.
Gwiazda Poranna Fracasse’a
Ta potężna magiczna broń, składająca się z magicznej kuli na łańcuchu, przewieszonym na dłoni. Ma własną wolę i wieczną nieufność do dziedziczenia magii od pierwszej jej właściciela – Fracasse’a Langoustine’a, Bicza Arabii.
Marszałek Roland był odpowiedzialny za obronę Marchii Couronne – naturalnej granicy z Marienburgiem i Imperium. To ziemia sporna, pełna bagien lub gęstych lasów. To miejsce wielu walk z Imperium i innymi intruzami. Marszałek wykorzystuje każdą okazję, by przesunąć granicę nieco głębiej na wschód. Roland dowodzi własnym orszakiem rycerskim i włada licznymi zamkami na granicy, lecz to teren zbyt mały, by móc stworzyć własne królestwo.
Roland Marszałek jest nikim innym jak odpowiednikiem historycznego Rolanda – znanego z czasów Karola Wielkiego rycerza, bohatera „Pieśni o Rolandzie”
Przedmioty Rolanda:
Wojenny róg Rolanda
Roland nosi olbrzymi róg wojenny, wyrzeźbiony z kła potwora powalonego przez jego sławnego przodka w trakcie Mrocznych Wieków Bretonnii. Roland, wydobywając dźwięk z rogu, uaktywnia tym samym zaklęcie, przeganiające latające kreatury jak najdalej od siebie.
-Pieśń Bitewna – inspirująca wojowników do walki, opowiada ona o przeszłych wielkich zwycięstwach Bretończyków.
-Pieśń Graala – ballada ta opowiada o Pani Jeziora i jej świętym kielichu. Napełnia słuchających pewnością siebie i wiarą.
-Pieśń Gillesa – ballada ta opowiada o Gillesie i jego wielkich czynach. Napełnia słuchających dumą i honorem.
Tristran z kolei jest odpowiednikiem Tristana z legendy „Tristan i Izolda” – każdy pewnie słyszał o historii miłosnej dwojga tychże ludzi.
Reynard jest znanym w całej Bretonnii ze swej pasji, jaką jest łowiectwo. Stał się ekspertem w używaniu wielkiej włóczni, którą preferuje bardziej niż typową dla Rycerza kopię czy lancę. Jeździ wraz z siedzącym na jego nadgarstku jastrzębiem, a podczas polowania towarzyszą mu też wierne wilczaki – Groffe i Griffe – które są bezkonkurencyjne w swojej dzikości i lojalności. Nic tak nie podoba się Reynardowi jak polowanie na Zwierzoludzi i Orków oraz szczucie ich swymi wilczakami.
Jasperre le Beau, znany też jako Jasperre Uczciwy i Jasperre Smokobójca, jest szanowanym Rycerzem Próby z księstwa Bastonne. Lecz przede wszystkim najbardziej znanym zabójcą smoków w Bretonnii. To on zabił Malgrimace’a – smoka, który więził Isabeau, córkę króla. Lecz to był tylko jeden z wielu smoków, który zginął z ręki Jasperre’a w niekończącej się próbie Graala. Jasperre walczy na pegazie, jest to jego ulubiony wierzchowiec, idealny do walki ze smokami.
Przedmioty Jasperre’a:
Hełm Zabójcy Smoków
Hełm ten poczerniał w wyniku walk ze smokami, ponadto niesie ze sobą dobre słowo samej Pani. Będzie chronić jego właściciela tak długo, jak długo trzyma się swych rycerskich ślubów.
Pazur Malgrimace’a
Jasperre nosi na szyi pazur Malgrimace’a, okrutnego smoka, z którego szponów uratował córkę króla Bretonnii. Pazur ten ma moc, która chroni Jasperre’a przed mniejszymi bestiami.
Cnotliwa Lanca
Gdy Jasperre wyruszył na poszukiwanie Graala, wziął Cnotliwą Lancę z kaplicy Graala w Sancerre. Broń ta miała długi drzewiec, zakończony ostrym grotem. Była więc idealna do użytku przeciwko smokom. Wybierając broń, Jasperre był prowadzony przez Panią, był to dobry wybór – lanca ta nigdy nie zawiodła Smokobójcy, często bowiem zadawała śmiertelny cios tym ohydnym monstrom.
Jasperre niestety (jak większość) został w End Times uśmiercony w wyjątkowo żałosny sposób – został bowiem zabity przez Zwierzoludzi.
Bertrand Bandyta, Hugo le Petit i Gui le Gros oraz ich banda łuczników z Bergerac to jedna z gromad tzw. Zakapturzonych. Kim jest Bertrand? Ot to taki Warhammerowy Robin Hood.
Bertrand jest mistrzem łucznictwa, który zyskał sławę, gdy zgładził Wielkiego Trzepoczącego Potwora z Chateau Mal za pomocą swego długiego łuku.
Hugo le Petit to odpowiednik Małego Johna. Znany jest ze swej niebywałej siły i ogromnego wzrostu. Jest prawą ręką Bertranda i zawsze walczy z długim kijem, ewentualnie używa długiego łuku.
Gui le Gros z kolei jest odpowiednikiem małego Tucka. Jest to niezwykle gruby człowiek, w swoim menu zwykle spożywa dziczyznę, mięsne ciasta, kapłony i piwo. Podobnie jak inni Łucznicy z Bergerac używa do walki długiego łuku.
Czarna Strzała ma grot wykonany ze smoczego zęba i ma czarne lotki z piór Padlinożernego Kruka. Bertrand używa Czarnej Strzały w boju przeciwko potężnym przeciwnikom.
Czarodziejka – Morgiana le Fay
Aktualną Czarodziejką Fay jest Morgiana. Jest pustelniczką i trudno ją znaleźć – jest to poniekąd też część zadania dla rycerzy poszukujących Graala. Mianowicie muszą odnaleźć Morgianę i zapytać o przysługę i radę, by odnaleźć Graala. Jedną z jej siedzib jest Wyspa de Lys, położona na środku jeziora Chalons w Lesie Klęski, gdzie to Pani ukazała się Gillesowi po raz pierwszy. Lecz Morgiana była widziana też w różnych innych miejscach. Kiedy tylko Bretonnia jest zagrożona lub jest koronowany nowy władca królestwa lub rodzi się sprawa, która wymaga jej rady, zawsze tam jest ona. Są jednak i takie momenty, że musi objawić się idącej na bitwę armii Bretończyków. Jedzie na swym jednorożcu (zwanym Silvaronem), inspirując rycerzy do dokonania zdumiewających czynów.
Morgiana jest inaczej jednak przedstawiona w 6 edycji Warhammera Fantasy Battle, przynajmniej pod względem przedmiotów. Ja jednak w tym celu powołam się na 5 edycję Warhammer Fantasy Battle, gdzie zawierała większą „zbrojownię”.
Przedmioty:
Kielich Mikstur
Kielich jest silnym przedmiotem o potężnej, ukrytej mocy, dostępnej dla tego, kto wie, jak go wykorzystać.
Lustro Morgiany
Lustro Morgiany pozwala jej wejść do serc i umysłów wrogich czarodziei, aby mogła rozpoznać ich intencje i przygotować się przeciw nim.
Znana moc – Żaba
Czarodziejka Fay posiada swą żabkę. Mówi się, że to czarodziej, który kiedyś naraził się jej, za co został przeklęty.
Pas Złota
Czarodziejka Fay nosi świecący pas wokół swej talii – znany jest jako Pas Złota. Tworzy magiczną ochronę, która broni właściciela przed uderzeniami ze strony nieprzyjaciół. Dzięki mocy tego przedmiotu, Morgiana towarzyszy rycerzom podczas walki bez potrzeby zakładania pancerza.
Zielony Rycerz
Zielony Rycerz jest dobrze znaną figurą bretońskiego folkloru, ponadto historie i poematy opiewające jego czyny są najpopularniejsze w całej Bretonnii. W różnorakich teatrzykach marionetkowych jest ukazany w zbroi pokrytej bluszczem. W opowieściach, gdzie pojawia się Zielony Rycerz, ukazany jest jako jeden z etapów poszukiwania Graala. Wyzywa on bowiem do walki każdego z Rycerzy Próby, aby mogli udowodnić swoją wartość w oczach Pani i mogli sięgnąć po błogosławionego Graala.
Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że te opowieści mają wiele wspólnego z prawdą. Zielony Rycerz jest świętym obrońcą Bretonnii, a jego duchowa postać jest związana z Bretonnią i Panią Jeziora we własnej osobie. Pojawił się przed wieloma Rycerzami Próby. Traktuje się, że jest to wojownik, który trzyma świecące ostrze, a jego oczy błyszczą nieziemskim światłem.
Zielony Rycerz jest czempionem Pani Jeziora i obrońcą świętych miejsc w Bretonnii. Poza pojawianiem się Rycerzom Próby w celu przetestowania ich wiary, Zielony Rycerz pojawia się też, gdy święte miejsca są skażone przez tych, którzy mają złe zamiary. Wśród Zwierzoludzi znany jest jako Shaabhekh – Duch-Zabójca. Zabił on bowiem niezliczone tysiące bestii Chaosu, palił do gołej ziemi wszelkie skażone przez Zwierzoludzi lasy. Równie szybko rozpływał się we mgle po dokonanej rzezi na dzieciach Mrocznych Bogów, co się pojawiał. Ponadto są opowieści, w których znikał tylko po to, by pojawić się na tyłach wroga i wybić go bez litości, później znów znikał i znów się gdzieś pojawiał.
Na Zielonego Rycerza broń działa z mizernym efektem. Uważa się, że jest on postacią eteryczną, bowiem żadne uderzenie miecza ani strzała go nie sięgają. Zamiast tego przechodzą przez jego ciało, jakby był zwykłym duchem. W jednej z opowieści, jeden z rycerzy poszukujących Graala ściął precyzyjnie głowę Zielonemu Rycerzowi, lecz fey z łatwością „naprawiła” głowę Rycerza i mógł ruszyć dalej.
Czym teraz jest Zielony Rycerz? Nikt tego nie wie, żaden Bretończyk oprócz prawdopodobnie samej Czarodziejki Fay nie zna prawdy. Niektórzy powiadają, że jest duchowym wcieleniem Bretonnii. Inni z kolei traktują go jako Gillesa Zjednoczyciela we własnej osobie.Przedmiot Zielonego Rycerza – Smętne Ostrze.
Miecz Zielonego Rycerza płonie dziwnym światłem. Włada nim z mistrzowską precyzją, jego każdy cios uderza wrogów z niebywałą siłą.
Fajne czekam na więcej 🙂