Erengrad – wstęp

Skończyliśmy opisywać regiony, zabierzmy się zatem za miasta. Przedstawię tutaj największe z nich, czyli Erengrad, Kislev oraz Praag.
Erengrad zostało założone przez Ungołów. Początkowo znane jako Norvard jest największym portem Kislevu nad Morzem Szponów. Jak pewnie wiecie z historii Kislevu, caryca Shoika zdobyła miasto, wypierając z niego Ungołów i przemianowała go na Erengrad.
Miasto rozwijało się latami, z czasem zaczęli do niego przybywać kupcy z całego Starego Świata, od potężnego Imperium Sigmara przez rycerskie państwo Bretonnii, skończywszy na republikach Tilei, ale i z Ulthuanu. Lecz z czasem stał się również miejscem, gdzie można zawrzeć układy handlowe, czy mniej legalne. Wszystko to dzięki różnorakim mętom, które to miasto również przyciąga. Chociaż prawdą jest, że w Marienburgu można wszystko kupić, to jednak transakcje trwają stosunkowo dłużej, niż w Erengradzie. Piraci twierdzą ponadto, że łatwiej jest wślizgnąć się do Erengradu, niż pod przykrywką legalnego interesu dostać się do innych portów i okradać tamtejsze magazyny. To spowodowało, że Erengrad stał się miastem pełnym złoczyńców, ale i utrzymanym w stanie zamożności. A ponieważ miejscowi bojarzy wzbogacali się na tym niecnym interesie, carowie Kislevu mieli to gdzieś, a przynajmniej dopóty, dopóki dochód z podatków z miasta nie spadał.
Podczas wielkiej inwazji Chaosu z XXVI wieku Erengrad został splądrowany. Prawie każda budowla została zniszczona, a tysiące mieszkańców Erengradu zostało zabitych przez armie Archaona. Na szczęście miasto nie podzieliło losu Praag (gdzie dwieście lat temu rzucono potworną klątwę i mutacje) i gdy uchodźcy wrócili do Erengradu, mogli przystąpić do odbudowy. Odrestaurowanie miasta nie trwało zbyt długo. Można powiedzieć, że to najszybciej odnowione miasto w całym Starym Świecie – głównie na to wpływ miało użycie materiałów z ruin miasta oraz zapasy od okolicznych tragarzy. Nie wszystkie drogi zostały odnowione, lecz najważniejsze budowle są zbudowane na nowo i miasto w pewnym stopniu wróciło do stanu działania.
Zarówno gildie, jak i bojarzy mają wielkie plany przebudowy miasta, by było ono bardziej atrakcyjne dla przyszłych mieszkańców oraz tragarzy. Niestety szczegóły tych planów różnią się bardzo od siebie, a każda z grup rozpoczęła pracę z własnymi pomysłami. Pomysły te kolidują ze sobą. W rezultacie tych planów plan ulic miasta jest jednym wielkim bałaganem – stare centrum miejskie – Plac Katariny – nie istnieje. Zamiast niego powstały tu domostwa dla rodzin szlacheckich, a wiele starych dzielnic musiało zostać przeniesionych lub całkowicie przekształconych.
Erengrad dzieli się na 3 części: Stocznię, Niskie Miasto i Wysokie Miasto.