Cele krótkiej kampanii: zdobyć 15 regionów, pokonać następujące frakcje – Hiszpania, Portugalia
Cele pełnej kampanii: zdobyć 45 regionów, w tym: Jerozolima, Toledo
Początkowa liczba generałów: 3
Początkowa liczba regionów: 4 (M – 2, Z – 2)
Rys historyczny
Lud wywodzący się z koczowniczych plemion, zamieszkujących Saharę i północną część Afryki, a przybyłych tam z Półwyspu Arabskiego w dobie ekspansji mahometańskiej wiary. W XI wieku Maurowie (nazwa obywateli Kalifatu) kontrolowali większą część Półwyspu Iberyjskiego, uzależniając od siebie katolicką Hiszpanię.
Porady taktyczne
Pozycja wyjściowa Maurów jest stosunkowo silna. Korzystając z dóbr handlowych, wystepujących w okolicach afrykańskich miast, zaraz na początku rozgrywki wydatnie zwiększamy swoje dochody. Miasta położone na Półwyspie Iberyjskim – Grenada i Cordoba – powinny służyć raczej jako bazy rekrutacyjne dla naszych armii, które posłużą do obrony przed chrześcijańską rekonkwistą oraz zagarnięcia ziem innowierców.
Na gruncie Afryki Północnej podejmujemy działania w celu przejęcia kontroli nad wszystkimi prowincjami rebelii, szczególnie tymi, które mają dostęp do Morza. Osiągnąwszy granice Egiptu, dobrze jest zadbać o solidny sojusz z tym państwem, wojna na dwa fronty błyskawicznie uszczupli bowiem zasoby państwowej kasy. W dalszym etapie gry możliwa jest wspólna walka z europejskimi najeźdźcami, próbującymi przejąć kontrolę nad Bliskim Wschodem.
Na terenie Iberii przydatne jest umiejętne rozegranie hiszpańsko-portugalskiego resentymentu. W tym celu zawiązujemy koalicję z jednym z państw i, korzystając z możliwości dyplomacji (choć AI najczęściej się nie sprawdza), atakujemy osamotnionego wroga, by później, znalazłszy się w posiadaniu zasobów powalonego nieprzyjaciela, zniszczyć niedawnego sojusznika. Podporządkowabie sobie Walencji i Saragossy (zwłaszcza ta pierwsza jest dobrze broniona) proponujemy zostawić na koniec. Zbliżywszy się do granicy z Francją, staniemy przed wyborem celu dalszej ekspansji: możemy poświęcić kilka-kilkanaście tur na przygotowanie wielkiej wyprawy europejskiej, prowadzonej przez kilka odrębnych armii i podążających za nimi islamskich misjonarzy; możemy też zdecydować się na podbój Italii i unicestwienie głównego wroga islamu – katolickiego papieża. Niezależnie, który wariant wybierzemy, w międzyczasie bez trudu opanujemy wyspy na Morzu Śródziemnym. Zadanie jest o tyle proste, że naszych poczynań nie kontroluje żadna instytucja, roszcząca sobie wobec naszego państwa prawo zwierzchnictwa, jak w świecie chrześcijańskim Stolica Apostolska.
